Km: 140 Gemiddelde: 20/U Wind: NW2bf HS: 126 Stemming : bwa
Was het de fles Saint Amour of amour tout court, maar zijn hoofd nevelde bij vertrek. Als dat maar niet in de benen slaat. Vandaag zou het een overgangsrit worden. Je rijdt ofwel door Parijs of eromheen, maar geen van beide zijn een feestje. Eromheen toch liever. Honderd veertig kilometer met enkele stevige kuitenbijters en een paar lange beklimmingen leenden zich niet tot een rustig dagje uit. Met de wind daarentegen was hij nu beste maatje want lekker in de rug, en de zon gedroeg zich deze keer ook normaal.
De romantiek van de Compostelaroute was hem tot nog toe ontgaan. Geen bedevaarder te zien, noch te voet, noch met de fiets, slapende dorpjes, monotonie in het landschap. Tot net buiten Compiègne. Hij had er een ommetoertje voor gemaakt. Voor het eerst werd hij stil bij de schoonheid van de omgeving. Zoveel natuurlijke groentinten in een landschap had hij nog nooit gezien. Het waren maar enkele kilometer, maar hij besloot ze op te dragen aan A, ‘een alleenstaande die het niet breed had’ zoals ze zelf zei, maar hem toch voor 2 km had gesponsord. Daar moest hij later nog eens een gedichtje of een liedje over schrijven.
De eerste Compostelafietsers kwamen dan toch in zicht. Hans en Inge uit Amsterdam. Wat verder op Steven en Nele uit Gent. Allemaal gepakt en gezakt, slapen in jeugdherberg, in tent of bij bewoners. Niet meer zijn romantiek. Ook de verdere route ontbrak het aan romantiek. De rustig lijkende dorpen waar hij doorreed vertoonden hier en daar al rauwe krassen van de om zich heen grijpende grootstad. Multiculti mislukking ? Morgen Chartres, die schone ?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten