Km: 110 Gemiddelde: 22/U Wind: NO3bf HS: 118 Stemming : loom
Voor de eerste keer begon de morgen loom. Het was wat later dan gewoonlijk geworden en de zin om op te staan was niet dwangmatig aanwezig. De avond tevoren in Chartres, een feestdag, werd een zoektocht naar eten. La lutte finale is duidelijk nog niet gestreden in Frankrijk. Congé is congé. Vijfendertig uur werken is al meer dan genoeg.
Hij had zich doodgepiekerd hoe hij uit het kluwen van de gevaarlijke wegen rond Chartres op zijn route zou geraken. Hij vloekte nog eens hard op die verdomde gps die het had laten afwegen. Tenslotte besliste hij kordaat om gebruik te maken van de begeleidende wagen en zich even buiten Chartres te laten afzetten. Hij voelde zich niet eens schuldig. De Routes Nationales wurgen de broze fietsers.
Eens op weg werd hij bevangen door een zekere eenzaamheid. Hij had er ook niet echt zin in. Melancholie of heimwee ? Hij wist het niet. Zijn flirt, La Douce, was er wel terug met haar gersteblond haar, opgetut in haar tarwegroene jurk, maar de verhouding was koeler dan de dag voorheen. Misschien wel een baaldag met vertraging, dacht hij.
Bij een verkwikkend kopje koffie in Bonneval kreeg hij het gezelschap van Jean. Jean was van Belgische afkomst, de Bekaert familie notabene, maar eigenlijk Parisien die nu in Bonneval woonde. Het was hem niet duidelijk of de afkomst van Jean onder nuchtere omstandigheden ook tot in België zou terug gaan. Hij noteerde : 10 uur in de morgen.
Boer Henri vond dat het de verkeerde weg op ging met de droogte. ‘We zullen ergens anders graan moeten bij kopen. En je weet, schaarste baart duurte.’ Ja, dat wist hij.
Nu was hij meer benieuwd of la lutte finale vanavond de joie culinaire niet zou hinderen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten