Afstand : 88 km Gemiddeld : 22/u Wind : ZW 3bf HS : 120 Stemming : neutraal
Dochterlief, die keurig en efficiënt de tocht begeleidde, was niet zo onder de indruk van de Burgos vibraties. Fiesta tot vijf uur ’s morgens net onder je hotelkamer is pas leuk als je er zelf bij kan zijn. Anders is het een nachtmerrie.
Wat een gemakkelijke klus leek te zijn, namelijk Burgos buiten rijden, was alweer niet evident. Tijdens zijn tocht had hij al veel lessen geleerd. Een ervan was : nooit de weg vragen aan een bewoner, zeker niet in Spanje. Niet alleen dringt het niet tot hen door dat je geen gebenedijd woord Spaans spreekt, meestal weten ze zelf niet waar ze zijn. Had hij de uitleg in Burgos geloofd, hij zou opnieuw in Pamplona zijn aangekomen. Voor het sponsorbedrag natuurlijk geen slechte zaak.
Voor het eerst wat maagongemak. Blijkbaar ook bij hem een tapas grens. Eindelijk toevlucht tot de motilium die hij al een hele reis met zich meesleurde. Niet dat zijn pharmaceutische consumptie laag lag. Naast de nodige vitamientjes moest ook nog de cholesterol en het jicht onder controle worden gehouden. Maar goed, aan de pharma-industrie had hij wat overgehouden, hij mocht er wel wat voor terug doen.
De furie was wat milder dan de dagen voordien. Ze had zich languit neergevleid en ze liet hem gewillig zijn ding doen over haar lichte golvingen. Haar monotoon graandeken nam hij erbij. De jonge god deed waarvoor hij was aangetrokken: hem uit de wind zetten.
Plotse hilariteit. In the middle of nowhere een bord : Santiago 514 km. Niet 500 of een ander afgerond getal. Neen : 514. Zonder te beweren dat Rijmenam in the middle of nowhere lag, was het alsof daar een bord zou staan met Muizen 5 km en Parijs 327 km. Wel gaf het hem een goed gevoel. Meer dan drie vierden van de weg was afgelegd.
Hij had de bizarre gewoonte in het buitenland af en toe iets te vragen of te zeggen in zijn eigen taal. Dat leidde meestal tot niets, maar waarom moest hij altijd de taal van de andere te spreken ? ‘Hoor ik nu “dag” zei de man in de gang van het hotel ? ’Een Vlaamse Compostela-ganger. Freddy uit Zaventem. Te voet over de camino vanuit St. Jean in 29 dagen. Voor de tweede keer. De verhalen van Freddy boeiden hem. Zijn motief : iets niet nader omschreven spiritueels. Goede tips, helaas minder nuttig voor het type fietser dat hij was. Zoals het goede Vlamingen betaamt, enkele pinten samen gedronken. Zeuren over de politiek, BHV en faciliteiten en dat ‘onze tweede taal binnenkort arabisch zou zijn’. Terug even in de heimat waar alles blijkbaar nog hetzelfde was.
Afsluiten met een heerlijke maaltijd en een Ribero del Duero. Klasse. De maaglast meteen over. Zou de H. Jacobus dan toch medelijden hebben gekregen ?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten