Liefdesbrief

Lieve Mallorca,

Ons weekje van innig samenzijn zit er weer op. Ik mis nu al je schoonheid, warmte en geborgenheid. Deinen en dobberen over je glooiingen en rondingen, afdalen in je diepste dalen, me aanschurken tegen je flanken en hoogste toppen geven me een fijn gevoel. Ik zou  me willen verliezen in je wilde begroeiing, alleen met mijn dromen, ploeteren in je roodbruine aardhuid die vruchtbaarheid uitstraalt.  Helaas, je mooie lijf is hier en daar brutaal verkracht door cultuurloze duitse en engelse barbaren. Gelukkig verhult je felle bloemenjurk van rood,geel,blauw,wit deze veel te droeve littekens.

Ach, ik weet het, je hebt ontelbare mannen bekend, soms niet de minste : Miro, Chopin, Michael Douglas...Je nabijheid geeft immers kracht en moed, in mijn geval, zelfvertrouwen, om de lange Santiago-tocht aan te pakken.

Lieve Mallorca, ik zal je missen. Het worden weer lange dagen van verlangen je te omhelzen, te omarmen. Kon ik maar eeuwig in je schoot liggen, onder licht gekreun genieten van je sinaasappelige lichaamsgeur. Hopelijk zien we elkaar spoedig terug, maar zeker, bij leven en welzijn, volgend jaar.

Ik hou van u, ik hou van u, ik hou van u.

Veel liefs.

Tot volgende week