Even een maand terug in de tijd. Eerste afspraak met de sportarts voor het trainingsschema en andere wijze raad. "Je zal 3-4 keer per week moeten trainen. Uithouding intensief, extensief, trage kracht, weerstand, snelkracht. Binnen hartslag zus en zo rijden, trapfrequentie 95 of hoger of lager ". Een voor mij vreemde terminologie, in schril contrast met de keukenwoordenschat waar ik meer vertrouwd mee ben. Je moet begot trappen en nog rekenen ook. " Oh ja, en dat gewicht moet naar omlaag. Dat is allemaal vet." Dat kunnen ze namelijk meten tegenwoordig met de vet-o-meter. Zo'n ding dat je met beide handen voor je uithoudt en waarvan je zo kan vermoeden dat het je bespioneert op plaatsen waar je geen vermoeden van hebt. Ik dacht ongewild aan Toon Hermans toen ik daar met dat ding voor mij stond. Ik ben zeker dat hij hier een halfuur durende conférence zou kunnen over maken. De bourgondiër in mij ervoer een lichte paniek. "En wat betreft alcoholgebruik dokter ?" "Sowieso zijn 21 glazen per week het maximum voor elke volwassen man". Oef, de zondagse Omer en het dagelijkse wijntje zouden dus net nog kunnen.
Deze week opnieuw op bezoek." We boeken vooruitgang, klonk het nogal droog. Recup is verbeterd, hartslag in rust wat trager. Maar er is nog veel werk" Niet het hoera-geroep dus dat ik mezelf al had toebedeeld, overtuigd van mijn groeiende vorm. Een poging om de limiet van de duur-hartfrequentie van 135 te mogen overschrijden werd in de kiem gesmoord. "Je hart zou te groot kunnen worden." Ik heb altijd gedacht dat het goed nieuws was als mijn moeder zei 'diene mens heeft een groot hart'. Niet nooodzakelijk dus. Een klein hartje hoef ik ook niet, dat is voor mensen met een grote mond. Maar goed, als het maar op de juiste plaats zit, denk ik dan.
"Blijven klein trappen en desnoods trager rijden, maar bij duurtraining niet boven die 135 komen" Plots voelde ik me even de kleuter op zijn driewielerke : trappen als zot en niet vooruit geraken. De vet-o-meter is niet meer bovengehaald, er was 3 kilo af (2,5 volgens de weegschaal van de sportarts, maar weegschalen kunnen verschillen nietwaar). De bourgondiër in mij werd verder gerustgesteld.
Weet je wat, ik laat het niet aan mijn hart komen.
Tot volgende week
Geen opmerkingen:
Een reactie posten